İçeriğe atla

Çarşamba, Samsun

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Çarşamba
İlçe
Çarşamba'dan bir görünüm (2007)
Çarşamba'dan bir görünüm (2007)
İlçenin Samsun'daki konumu
İlçenin Samsun'daki konumu
Harita
İlçe sınırları haritası
ÜlkeTürkiye
İlSamsun
Coğrafi bölgeKaradeniz Bölgesi
İdare
 • KaymakamDoç. Dr. Şükrü Yıldırım
 • Belediye başkanıHüseyin Dündar (Bağımsız)
Yüzölçümü
 • Toplam708,18 km²
Rakım15 m
Nüfus
 (2018)
 • Toplam138.840
 • Kır
-
 • Şehir
-
Zaman dilimiUTC+03.00 (TSİ)
Posta kodu55500
İl alan kodu0362 833
İl plaka kodu55

Çarşamba, Karadeniz Bölgesi'nin Orta Karadeniz bölümünde bulunan Samsun iline bağlıdır. Nüfus açısından Samsun'un 4. büyük ilçesidir. Samsun ilinin doğusunda yer alır. Batıda Tekkeköy, doğuda Terme, güneyde Salıpazarı ve Ayvacık ilçeleriyle çevrilidir. İlçe merkezi Samsun'a 36 km uzaklıktadır. Yeşilırmak'ın Çarşamba Ovası'na çıktığı yer yakınında, ırmağın iki yakasında kurulmuş olan ilçe merkezinin adıdır.

Bilinmesi gerekenler

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Adını aldığı Çarşamba Ovası'nın verimli topraklarının burada bulunması.
  • 2017 yılında Bakanlar Kurulu kararı ile büyük ova koruma alanı olması.
  • Türkiye'nin en büyük 2 akarsuyundan biri olan Yeşilırmak'ın bu ilçeden geçiyor olması.
  • Ayvacık ilçesinin Çarşamba'dan ayrılması ile dağlık mahallesi kalmamıştır.

Tarihçe

[değiştir | kaynağı değiştir]

Türk yerleşimi öncesi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Çarşamba yöresi, MÖ 4000'lerden itibaren bir yerleşim merkezidir ve Hitit-Frig egemenlikleri altında kalmıştır. Grek kaynaklarına göre Bafra ve Terme ile birlikte, Çarşamba ovasında da MÖ VIII. yüzyılda kadın savaşçılar yaşamıştır.[kaynak belirtilmeli]

MÖ 670 yılında Amisos (Samsun) ticaret kolonisi kuran Miletoslu denizciler Yeşilırmak kıyılarına kadar uzanarak buralara sömürge kurdular. Bu sömürgelerden birisi olan Yeşilırmak'a “İris” Çarşamba'nın güneyinde kurşunlu oymağı ile Ordu mahallesinden oluşan sömürgelerine ‘Miskire' dediler.

MÖ Vl. yüzyılda Persler'in egemenliğine girdi.

MÖ 63 yılında Roma İmparatorluğu'na bağlandı. Roma İmparatorluğu'nun MS 39 yılında ikiye ayrılmasından sonra Bizanslıların (Doğu Roma) egemenliğinde kalmıştır. Bu durum 1200'lere kadar devam etti.

Selçuklu dönemi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Selçuklu Sultanı II. Kılıç Arslan Ülkesini 1185 yılında 11 oğlu arasında taksim ettiğinde yöre Rüknettin Süleyman Şah'ın payına düştü.

Anadolu Selçuklu Devleti'nin dağılmasından sonra Samsun yöresinde "Canik Beyleri" adıyla yeni idari beylikler oluştu. Bunlar beş tanedir ve biri de Çarşamba havalisinde hüküm süren Taceddinoğulları'dır. Çarşamba Canik Beylerinin merkezi durumundaydı. Bu Beyliklerin en kuvvetlisi olan Taceddinoğulları ilçenin bugünkü batı yakasında bulunan Sarıcalı mahallesinde oturur ve hükmederlerdi.

1071 Malazgirt Meydan Savaşı'ndan Sonra Anadolu'ya göç eden Porsukoğulları Çarşamba'ya gelip yerleşmiş ve daha sonra bulundukları yere "Porsuk mahallesi" adı vermişlerdir.

Eskiden şimdiki ilçenin yerinde Sarıcalı mahallesi ile Kuşdoğanlı köyleri bulunurdu.

Burada 1370 yılında büyük bir panayır kurulmuştur. Bu panayır, çarşamba günleri kurulduğu için “Çarşamba Pazarı” denmiştir (Çarşamba ismi buradan gelmiştir).[kaynak belirtilmeli] Sarıcalı ve Kuşdoğanlı'nın ilk yerleri Çepnioğulları idi. Sonradan buraya Horasan'dan Türk aileleri yerleştirilmiştir.[kaynak belirtilmeli]

Osmanlı dönemi

[değiştir | kaynağı değiştir]

1428 yılında Osmanlı İmparatorluğu'na katılan Çarşamba, Yörgüç Paşa, Hoca Ali Paşa ve Hazinedaroğulları tarafından yönetilmiştir.

Çarşamba'da 1700'lü yıllarda Yeşilırmak'ın batı yakasında Hristiyan mahallesi de oluşmuştur. Samsun ve çevresi 1847'deki yönetsel bölünmede Sivas eyaletinden alınarak Trabzon eyaletine verildi. 1847‘de Trabzon eyaletinin Canik livasından başka merkez livası, Batum livası Gönye, Karahisar-ı şarki olmak üzere 4 livası daha vardı.[kaynak belirtilmeli]

1870 tarihli Trabzon vilayet salnamesinde Çarşamba kaza olup 119 mahallesi 9200 hanesi ve 32153 erkek nüfusu vardı. Bu nüfusu ile Çarşamba Trabzon vilayetine bağlı Canik sancağının en büyük kazasıdır. Terme, Çarşamba'ya bağlı bir nahiyedir.

1870 Trabzon Vilayet Salnamesi'ne göre Çarşamba içesinde ilçe yönetimi üç meclis tarafından yürütülüyordu bunlar;

  • Meclis-i idare (idare meclisi) olup başkanı, kaymakam
  • Meclis-i deavi (davalar meclisi) başkanı, başkadı
  • Meclis-i daire-i belediye (belediye idare meclisi) başkanı, belediye reisidir.

Bu idari yapılanma cumhuriyet dönemine kadar sürmüştür.

1882 Trabzon Vilayet Salnamesine göre Çarşamba Kazasının taşınmaz malları:

Hükûmet Konağı, 151 cami ve mescit, 1 türbe, 2 tekke, 21 çeşme, 3 hamam, 4 han, 417 dükkân, 251 değirmen, 1812 fırın, 4 fabrika, 2 köprü, 38 kilise, 13 medrese, 147 Müslüman mektebi, 3 Hristiyan mektebi, 62 Müslüman mezarlığı ve 16 Hristiyan mezarlığı idi.

1892'deki yönetsel bölümde Canik sancağı, Trabzon vilayetine bağlıydı. Bu dönemde Trabzon vilayetini; Merkez sancağı, Canik, Lazistan ve Gümüşhane sancakları oluşturuyordu.

Canik sancağının toplam 6 kazası sırası ile şunlardı: Merkez, Bafra, Ünye, Fatsa, Terme ve Çarşamba. Ladik, Köprü ve Havza bu dönemde Sivas vilayeti sınırları içerisinde idi. Canik sancağı, 1896 ve 1903'teki yönetsel bölünmelerde de 1892'deki konumunu korudu.

Canik sancağı, II. Meşrutiyet'ten sonra Trabzon vilayetinden ayrılarak bağımsız sancak durumuna getirildi. Canik bağımsız sancağının bu dönemde; Merkez (Samsun), Ünye, Bafra, Terme, Çarşamba ve Fatsa olmak üzere toplam 6 kazası vardı. Ladik ile Köprü kazaları ise yine Sivas vilayetine bağlıydı. Canik bağımsız sancağının yönetsel konumu 1918'de de değişmedi.

I. Dünya Savaşı'ndan sonra 1920 yılında Ankara Hükûmeti tarafından görevlendirilen Osman Ağa, türeyen Rumların ve Ermenilerin dağlarda teşkil ettiği çeteleri imha etmiş bölgede emniyet ve asayişi kısmen sağlamış, bundan sonra da Çarşamba'ya yerleşim için göçler başlamıştır.

Çarşamba ilçesi, Trabzon iline bağlı Canik (Samsun) sancağının ilçesi olarak kurulmuş, Samsun bağımsız il olunca Samsun iline bağlı ilçe olarak yönetilmiştir.

Nüfus

[değiştir | kaynağı değiştir]
Yıl Toplam Şehir Kır
1927[1] 45.358 6.165 39.193
1935[2] 58.505 7.062 51.443
1940[3] 62.062 7.414 54.648
1945[4] 70.441 8.010 62.431
1950[5] 83.388 9.529 73.859
1955[6] 94.866 10.398 84.468
1960[7] 111.934 14.877 97.057
1965[8] 129.425 18.003 111.422
1970[9] 138.399 20.463 117.936
1975[10] 153.266 23.973 129.293
1980[11] 163.738 28.422 135.316
1985[12] 175.829 34.189 141.640
1990[13][a] 124.270 38.863 85.407
2000[14] 131.194 49.189 82.005
2007[15] 136.343 60.714 75.629
2008[16] 138.290 58.966 79.324
2009[17] 138.527 60.232 78.295
2010[18] 137.362 61.124 76.238
2011[19] 137.538 64.160 73.378
2012[20] 136.802 65.385 71.417
2013[21] 136.184 136.184 veri yok
2014[22] 136.964 136.964 veri yok
2015[23] 136.775 136.775 veri yok
2016[23] 137.739 137.739 veri yok
2017[23] 137.576 137.576 veri yok
2018[23] 138.840 138.840 veri yok
2019[23] 138.544 138.544 veri yok
2020[23] 140.245 140.245 veri yok
2021[23] 140.439 140.439 veri yok
2022[23] 140.664 140.664 veri yok

Not: Büyükşehir yasası nedeniyle köyler mahalle statüsüne geçtiğinden 2013'ten itibaren kır nüfusu tabloda yer almamıştır.

Ağız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Çarşamba ilçesinde Doğu Karadeniz ve Orta Karadeniz Ağızlarının yanı sıra İstanbul Türkçesi de kullanılır.

Tarihî Eserleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Camiler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Çarşamba ilçesindeki tarihi camiler çoğunlukla ahşap şekilde inşa edilmiş olup; dendrokronoloji yöntemi ile sadece Göğceli ve Şeyh Habil camilerinin yapım tarihi 13.yy olarak tespit edilmiştir. Geri kalan camiler, kitabesinde yer alan yazılara ya da mimari ve sanatsal özelliklerine bakılarak tarihlendirilmiştir.[24]

Cami Konumu Açıklama
Göğceli Camii Çay mahallesi Yapım yılı: 1206
Şeyh Habil Camii Yaycılar mahallesi Yapım yılı: 1211. Ahşap olup yığma tekniği ile inşa edilmiştir.
Orduköy Camii Orduköy mahallesi 1420'lerde yaptırıldığı tahmin edilmektedir.
Süleyman Paşa Camii Çay mahallesi Yapım yılı: 1813
Abdullah Paşa Camii Sarıcalı Mahallesi 19.yy'da inşa edilmiştir.
Rıdvan Bey Camii Orta Mahalle İlk olarak 1781 yılında inşa edilmiştir. Hazinedarzade Süleyman Paşa'nın

kabrinin de yer aldığı bir hazire de bulunmaktadır.

Kuşhane Camii Kuşhane mahallesi 15-18. yy arası yaptırıldığı tahmin edilmektedir.
Turgutlu Camii Turgutlu mahallesi 19.yy'da yaptırıldığı tahmin edilmektedir.
Yukarıkavacık Camii Yukarıkavacık mahallesi 18.yy'da inşa edilmiştir.
Değirmenbaşı Camii Kirazlıkçay mahallesi Yapım yılı: 1908
Yeni Halk (Keten) Camii Orta mahallesi Yapım yılı: 1941
Konukluk Camii Konukluk mahallesi 20. yy ahşap çantı örneğidir.
Porsuk Cami Porsuk mahallesi Kitabesinde H.1276/ M.1860 yılında inşa edildiği yazmaktadır.

Ancak cami içerisindeki süslemelerin 16. yy'a ait olduğu düşünülmektedir.

Paşayazı Camii Paşayazı mahallesi Yapım yılı: 1906
Aşağıdonurlu Camii A. Donurlu mahallesi Yapım yılı 13. yy olarak tahmin edilmekte ancak kesinliği bulunmamaktadır.

Türbeler (Tekkeler)

[değiştir | kaynağı değiştir]
Türbe Konumu Açıklama
Abdal Tekkesi Gülören mahallesi -
Çıban Tekkesi Güzpınar mahallesi -
Gazi Hasan Bey Türbesi Orduköy mahallesi Taceddinoğulları Beyliği'nin son temsilcilerinden olan Hüsâmeddin Hasan Bey'in kabri burada yer almaktadır.
Semail Tekkesi Ahubaba mahallesi Semail Baba adlı kişi medfun olup tekke önünde şehitlik olduğu kabul edilmektedir.
Sarılık Türbesi Sefalı mahallesi -
Sarı Tekke Denizler mahallesi -
Ülfi Tekkesi Karaağaç mahallesi Ahşap geçme tekniği ile yapılmıştır.
Yeşil Tekke Beyyenice mahallesi -
Yel Tekkesi Yenikaracalı mahallesi Ağrı ve sızı, yel girmesi hastalığına şifa bulmak amacı ile ziyaret edildiği söylenmektedir.

Tarihi alanlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Tarihi Alan Konumu Açıklama
Eski Kent Kilisesi Gülören mahallesi Mahalle sınırları içerisinde yer almakta olan kilise kalıntılarının Bizans dönemine ait olduğu düşünülmektedir.[25]
Orduköy Kalesi Orduköy mahallesi Yeşilırmak Nehri'ne doğru bakan hakim bir tepe üzerine kuruludur. Kale'ye dair en büyük kalıntı "L" şeklinde uzanan duvardır. Kale günümüzde fındık bahçesi içerisinde kalmaktadır.[26][27]

Höyükler

[değiştir | kaynağı değiştir]
Höyük Konumu Açıklama
Tepecik Beyyenice mahallesi İlk Tunç Çağı yerleşmesi vardır. Bu çağa ait çanak ve çömlek toplanmıştır.[28]
Kilise Tepe Beyyenice mahallesi
Tünbü Tepe Ayvacık

Su değirmenleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
Değirmen Konumu Açıklama
Su Değirmeni Kirazlıkçay mahallesi 1800'lü yıllarda yaptırılmış olup 1982 yılına dek faaliyet göstermiştir. Günümüzde "Paşa Değirmeni" adıyla nostaljik olarak varlığını sürdürmektedir.[29]
Yeşildere mahallesi Geçmişinin 800 yıl öncesine dayandığı söylenmektedir.[30]
Gülören mahallesi -
Konuluk mahallesi -
Porsuk mahallesi -
Eğridere mahallesi -

Anıt Ağaçlar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Anıtlar Kurulu tarafından tescillenip koruma altına alınan 9 adet ağaç bulunmaktadır.[31]

Türü Konumu Açıklama
Çınar Kirazlıkçay Mahalelsi Değirmenbaşı'ndaki meşhur değirmenin su olukları üzerindeki bu çınarın altında Arap Dede'nin mezarı bulunduğuna inanılmaktadır
Çay Mahallesi 3 ana daldan oluşmaktadır.
Hasbahçe Mahallesi Göğceli Mezarlığı içerisindedir.
Bafracalı Mahallesi 3 ana daldan oluşmakta olup heybetli bir görüntüye sahiptir.
Kızılot Mahallesi İri ve tek bir gövdeye sahip olup sık dallıdır.
Dişbudak Kızılot Mahallesi 1864 yılında Kafkasya'dan Türkiye'ye göçün simgesi olarak dikilmiştir. Köy sınırları içerisinde 3 adet dişbudak ağacı bulunmaktadır.
Meşe Yaycılar Mahallesi Şeyh Habil Camii mezarlığı içerisinde bulunmaktadır. Gövdesi vazodaki bir çiçeği andırır.

Mağaralar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Tür Konumu Açıklama
Mağara Kestanepınar Mahallesi Antik döneme aittir.[32]
Mağara Ulupınar Mahallesi

Göğceli Camii

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ana madde: Göğceli Camii

Göğceli Mezarlığı içinde yer alan cami Anadolu ahşap mimarisinin örneklerinden birisidir. 1206 yılında yapılan caminin giriş revakları 1335 yılında onarım geçirmiştir. Göğceli Camii tek bir tane çivi kullanılmadan inşa edilmiştir. Bu yüzden halkı arasında Çivisiz Camii olarak da anılır.[33]

Göğceli Camii giriş bölümü.

Tarihi Çarşamba Köprüsü

[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarihi Çarşamba Köprüsü 1890'lı yıllara kadar aktif olarak kullanılmıştır ve Yeşilırmak'ın üzerine kurulmuştur. Tahtadan yapılmış olan köprü, zayıf yapısı nedeniyle sık sık yıkılmaktaydı. 1914 yılında köprüden geçiş ücreti 45 kuruş olmuştur.

1930 yılında Samsun gezisinde Çarşamba'yı da gezen Atatürk, ilçeye daha modern bir köprünün yapılması amacıyla zemin etüdü çalışmalarının yapılmasını onaylamıştır.[34] Köprü 1931 yılında tamamlanmıştır ve günümüzde trafiğe kapalı şekilde kullanılmaktadır.[35]

Büyük Bedesten

[değiştir | kaynağı değiştir]

Orta Mahalle sınırları içerisinde yer alan bu yapı, 1826 yılında inşa edilmiştir. İki katlıdır. İnşasından sonra kuyumcular çarşısı olarak faaliyet göstermiştir. Güneybatı ve Kuzeydoğu cephesinde olmak üzere iki girişi vardır. Orta kısmı tonozlu bir koridordan oluşmaktadır. Çarşı bugün ticari işletmelerce kullanılmakta olup bakımsız haldedir.[36]

Tarihi Hamam

[değiştir | kaynağı değiştir]

Diğer adıyla "Tarihi Gelin Hamamı". 17. veya 18. yy. Osmanlı dönemine ait bu yapı bir camekan (soyunmalık) ve üç adet odadan oluşmakta olup odaların üstü delikli kubbelerle kaplıdır. Konumu itibarıyla merkezi bir alanda olup Yeşilırmak'ın kıyı kenarında bulunmaktadır.[37]

Geleneksel Mimari

[değiştir | kaynağı değiştir]

Çarşamba'da konut mimarisi köy ve şehirde farklılık göstermektedir. Köy tipi yerleşim yerlerinde ahşap çantı, hımış dolgu ve betonarme evlere rastlanmaktadır. Şehir içerisinde ise geleneksel konut mimarisi tek ya da iki katlı ahşap evler olarak görünmektedir. Varlıklı aileler tarafından yapılmış konak türü yapılar da mevcut olup bunların büyük kısmı taş işçiliğinin ön plana çıktığı iki katlı evlerden oluşmaktadır. Konak türü yapıların ana giriş kapısı ahşap olup; geniş merdiven ve balkona sahiptir. Çarşamba ilçe sınırları içerisinde koruma kararı olan 9 adet konut bulunmaktadır.[38]

Atatürk'ün Çarşamba'ya Gelişi

[değiştir | kaynağı değiştir]
Atatürk Çarşamba ziyareti esnasında beraberindekilerle.

Atatürk Çarşamba'yı iki defa ziyaret etmiştir. 16 Eylül 1924 tarihinde Samsun'a gelişinde Çarşamba'ya ilk ziyaretini yaptı. Bu esnada da 20 Eylül 1924 tarihinde Samsun-Çarşamba demir yolunun temelini attı. 24 Kasım 1930 tarihinde Çarşamba'ya ikinci kez gelen Atatürk, Türk Ocağında gençlerle bir sohbet toplantısı yapmıştır. Ayrılırken Çarşamba Türk Ocağı defterine "Çarşamba Türk Ocağı'nda tanıştığım gençlik, iftihara layıktır." düşüncelerini yazmıştır.

Doğal Gaz Hattı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Rusya'dan denizin altından gelen Mavi Akım doğal gaz hattının karaya çıktığı yer olan Durusu Terminali Çarşamba'nın Demirli Mahallesi'ne bağlı Durusu mevkidir. İlçe 2005 yılının sonunda o zamanın Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin ve İtalya Başbakanı Silvio Berlusconi tarafından da ziyaret edilmiştir.[39]

Barajlar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yeşilırmak üzerinde kurulu bulunan 2 tane baraj vardır.

Bunlar:

1 adet sulama barajı ile 1 adet HES yapımı devam etmektedir.

Abdal Deresi üzerinde de Gökçe Çakmak Barajı vardır.

Ulaşım

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Hava Yolu: Karadeniz Bölgesi'nin önemli havalimanı olan Çarşamba Havalimanı, Çarşamba ovasında bulunmaktadır. Her gün düzenli uçak seferleri mevcuttur. Havalimanından Bafaş ile yarım saatte Çarşamba merkeze ulaşılır.
  • Kara Yolu: Karadeniz Sahil Yolu D.010Çarşamba'dan geçmektedir. Bu yol sahilde değil de biraz içlerde yapılmıştır, böylece ulaşım kolaylığı sağlanmıştır.
  • Demir Yolu: İlçe 1920 tarihinde yapılan ve daha sonra revize edilen kısa bir tren yoluyla Samsun'a bağlanır. Bugün bu demir yolu mevcut değildir. Ayrıca Elektronik Yüksek Mühendisi Sabahattin Çelik tarafından geliştirilen makinistsiz tren projesinin çalışmaları burada yapılması planlanmakta ve Samsun-Çarşamba arasına bir hızlı tren uygulaması düşünülmektedir.

Kültür

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yemek Kültürü

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Yağlaş (Doğu Karadeniz'de kuymak denir.)
  • Hamsi Buğulama
  • Hamsi Tava
  • Tirit: Kaz eti, pirinç ve açılmış yufka ile yapılır. Çarşamba'nın millî yiyeceği olarak görülen tirit, Çarşamba'dan Samsun'un diğer bölgelerine yayılmıştır.
  • Keşkek: Çarşamba'da genellikle düğünlerde yapılan bir yiyecektir. Buğday, tavuk ya da kuzu eti ve tereyağı ile yapılır. Düğünlerde, ev davetlerinde yapılan bir yiyecektir. Buğday ve et birbirinin içine iyice yedirilir. Yapılışı Tavuk Göğsü tatlısını andırsa da ana yemek olarak verilir. Hazmı çok ağırdır. Şeker ve kolesterol hastalarının özellikle sakınması gerekir.
  • Kıvratma: Bolca fındık ve yufka ile yapılan bir tatlı çeşididir. Bayramlarda çok yapılan yiyeceklerden biridir.
  • Büryan: Genelde düğünlerde yapılan sulu et yemeği türüdür.
  • Mısır Ekmeği: Bir çeşit mısır unu ekmeğidir.
  • Mısır Çorbası: Tane mısırdan yapılan yoğurtla karıştırılarak tüketilen bir yemek.
  • Karmaç: Mısır ekmeğinden yapılan bir çeşit yiyecektir. Tereyağı, daha sıcakken mısır ekmeği ve şeker karıştırılarak yapılır.
  • Hamur Dolması: Pancar yapraklarından yapılan bir çeşit dolmadır. İçine malzeme olarak hamur konulur. Daha sonra bu dolma acı kırmızı biber ile kavrulur.
  • Lepsi: Bir tür Çerkes yemeğidir. Tavuktan ve dövülmüş cevizden yapılır.
  • Cızlama: Buğday unuyla yapılan ekmek türüdür.
  • Poot: Mısır unu ve tereyağ ile yapılan bir yemek türüdür.
  • Malakto: Yeşil fasulye ile yapılan içine dövülmüş ceviz, kinzi, biber atılarak yapılan daha çok yöredeki Gürcülere has bir yemek türüdür.
  • Balcan Turşusu: Patlıcandan yapılmış çok güzel bir turşu çeşididir.
  • Tiliman: Mısır unu ve pekmezden yapılan bir tatlı türüdür.
  • Gaziyek Turşusu: Gaziyek bitkisi ile yapılan turşu çeşididir.
  • Kırçan Kavurması: Bahçe kenarlarında çıkan dikenlerin kırmızı renkli bitkisidir. Soğan ve baharatla kavrularak yapılır. Turşusu da meşhurdur.
  • Bastı: Yörede pancar denilen karalahanadan yapılan bir yemektir. Malzemeleri için de genelde kırık kullanılır. Bazen pirinç ve buğday kullanılabilir. Bol salçalı ya da kurutulmuş acı biber ayrı bir tat verir. Kaz ve ördek ikisiyle bambaşka bir lezzet alır.

Yumurta Topuk Ayakkabı ve Sekiz Köşe Kasket

[değiştir | kaynağı değiştir]

Sekiz köşe kasket ve yumurta topuk ayakkabı, yaklaşık bir asırdır bölgede yaşayan erkekler tarafından giyimlerinde tercih ediliyor. Özellikle yumurta topuk ayakkabı ise tek parça deriden dikişsiz olarak el yapımı şeklinde üretiliyor. Ayakkabının ön ve arka tarafının yumurtaya benzer şekilde olması nedeniyle dikkat çekiyor. Ayakkabını topuk kısmının diğer erkek ayakkabılarına göre daha yüksek olması nedeniyle özellikle kısa boylu erkekler tarafından da tercih ediliyor. Yumurta topuk ayakkabı ve sekiz köşe kasketin Çarşambalı ustalar tarafından üretildikten sonra talep üzerine yurt dışına da sıkça gönderiliyor.[40]

Notlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Ayvacık ve Salıpazarı ilçelerinin kurulması ile nüfus azalmıştır.

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Fasikül I: Mufassal Neticeler İcmal Tabloları" (PDF). 28 Teşrinevvel 1927 Umumî Nüfus Tahriri. DİE. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2021. 
  2. ^ "1935 Genel Nüfus Sayımı" (PDF). 20 İlkteşrin 1935 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  3. ^  . "Vilâyetler, kazalar, Nahiyeler ve Köyler İtibarile Nüfus ve Yüzey ölçü" (PDF). 20 İlkteşrin 1940 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 20 Ekim 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2016. 
  4. ^  . "1945 Genel Nüfus Sayımı" (PDF). 21 Ekim 1945 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 15 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  5. ^  . "Vilayet, Kaza, Nahiye ve Köyler itibarıyla nüfus" (PDF). 22 Ekim 1950 Umumi Nüfus Sayımı. DİE. 15 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  6. ^  . "1955 Genel Nüfus Sayımı" (PDF). 23 Ekim 1955 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  7. ^  . "İl, İlçe, Bucak ve Köyler itibarıyla nüfus" (PDF). 23 Ekim 1960 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 15 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2021. 
  8. ^ "1965 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  9. ^ "1970 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  10. ^ "1975 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  11. ^ "1980 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  12. ^ "1985 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  13. ^ "1990 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  14. ^ "2000 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  15. ^ "2007 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  16. ^ "2008 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  17. ^ "2009 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  18. ^ "2010 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  19. ^ "2011 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  20. ^ "2012 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 20 Şubat 2013 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2013. 
  21. ^ "2013 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 15 Şubat 2014 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2014. 
  22. ^ "2014 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 10 Şubat 2015 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2015. 
  23. ^ a b c d e f g h
    • "Merkezi Dağıtım Sistemi" (html) (Doğrudan bir kaynak olmayıp ilgili veriye ulaşmak için sorgulama yapılmalıdır). Türkiye İstatistik Kurumu. Erişim tarihi: 13 Nisan 2016. 
    • "Çarşamba Nüfusu - Samsun". nufusu.com. Erişim tarihi: 5 Şubat 2021. 
    • "Samsun Çarşamba Nüfusu". nufusune.com. 
  24. ^ Furtuna, Ç. & Ulusoy Binan, D. (2021). SAMSUN-ÇARŞAMBA’ DA ÇANTI TEKNİĞİ’NDE İNŞA EDİLMİŞ AHŞAP CAMİLERİN KORUNMALARINA YÖNELİK BELGELEME VE DEĞERLENDİRME YAKLAŞIMI . TÜBA-KED Türkiye Bilimler Akademisi Kültür Envanteri Dergisi, 0 (23), 11-36 . DOI: 10.22520/tubaked.2021.23.001
  25. ^ "Eski Kent Kilisesi". samsun.com.tr. 26 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2023. 
  26. ^ "Orduköy Kalesi". kulturenvanteri.com. 5 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2023. 
  27. ^ "Samsun'da Tacettinoğulları Beyliği'ne ait Türk kalesi kalıntıları bulundu". TRT Haber. 31 Ağustos 2018. 5 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2023. 
  28. ^ Kızıltan, Zeynep. "Samsun Bölgesi Yüzey Araştırmaları 1971-1977". Türk Tarih Kurumu. 16 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  29. ^ "Tarihi Değirmen". Samsun İl KTB. 16 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  30. ^ "800 Yıllık Su Değirmeni İlgi Bekliyor". Milliyet. 24 Nisan 2016. 5 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2023. 
  31. ^ "Samsun Kültür Envanteri" (PDF). Samsun İl KTB. 16 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 15 Haziran 2021. 
  32. ^ "Çarşamba Mağaralar". samsun.com.tr. 26 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  33. ^ "Arşivlenmiş kopya". 5 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Temmuz 2016. 
  34. ^ "Tarihi Çarşamba Köprüsü". 6 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2020. 
  35. ^ "Coğrafi Konum". 6 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2020. 
  36. ^ "Genel Bakış". DOKAP- Karadeniz Kültür Envanteri. 16 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2021. 
  37. ^ "Tarihi Gelin Hamamı". Samsun İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü. 16 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2021. 
  38. ^ Yılmaz, Cevdet., (Ed.) (2014). Çarşamba Araştırmaları (PDF). Samsun: Çarşamba Belediyesi. ss. 292-294. 5 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 5 Haziran 2023. 
  39. ^ "Putin, 'Karadeniz Doğalgaz Zaferi'ni kutlamaya geliyor". Hürriyet (gazete). 
  40. ^ "SAMSUN Yumurta topuk ayakkabı ile 8 köşe kasketin heykeline ilgi - Haber". Haberler.com. Erişim tarihi: 24 Haziran 2020. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Çarşamba,_Samsun&oldid=34125096" sayfasından alınmıştır